Ik vraag me soms af...

Wat ik deed met m'n tijd vóór november 2005...

Echt, heb jij dat nooit?

Ik vraag me dat heel regelmatig af.  Ik heb geen goed geheugen...

Maar een paar dingen weet ik wel nog:  Het huis was vaak vuiler dan nu, echt...  ik had er de tijd niet voor, zei ik...  Ik had ook geen tijd voor andere klussen, spaarde alles voor het verlof (dan daardoor niet als verlof aanvoelde).  Echte hobby's:  ook geen tijd voor, want een vaste avond vrijmaken was moeilijk.
Oké:  Ik werkte fulltime. En was vaak 's avonds op de baan naar groepen van Femma (toen nog KAV)

Uitslapen in het weekend, dat kon ik wel.  Ah ja, ik verdiende dat wel na lange dagen en korte nachten.

Maar echt happy over de 'tijd' die ik had, nee, dat was ik niet.

En nu, bijna 8 jaar en 3 kinderen later...

Ben ik best gelukkig met m'n 'tijd'.

M'n huishouden is verre van ideaal, maar beter georganiseerd dan toen. 
Als mama leer je dat 'laten liggen' vaak geen goeie keuze is, want dan komt er altijd iets tussen als je het wel plande te doen.  Regelmaat, het helpt (voor mij toch).  De was direct plooien als die droog is bijvoorbeeld.  Dat je daarna 2 weken 'uit de mand' neemt ipv uit de kast, das dan weer minder erg...  (niet?) En een regelmatige stofzuigbeurt (lees:  zo goed als dagelijks, met m'n boer en de 3 biggetjes)  Kortom:  voorkomen dat er zich 'hopen' vormen.

Dat ik 'maar' 4 dagen per week werk bij Femma, dat helpt natuurlijk ook.  Ik 'werk' niet (of niet veel) op woensdag en vlieg de voormiddag, die ik sinds kort voor mij alleen heb, rond (nee, niet op een bezem...)
Kindjes naar school, stofzuigen, afwassen, dweilen, afstoffen en nog winkelen voor ik weer aan de schoolpoort sta...  om dan in de namiddag wel nog kleine klusjes te doen, maar ook 'tijd' te hebben voor een spelletje, wat huiswerk, ...

Weekend- en vakantiedagen worden nooit helemaal gebruikt voor klusjes, vaak wel een groot stuk van de dag en soms ook helemaal niets.  Dan houden we 's avonds een 'feestje' of is het eens helemaal mama-kindjes-tijd al dan niet met familie of vrienden.  Deze zomer waren er veel van die dagen en dan geeft het even niet dat de was ophoopt en het stof ook... (moet kunnen!)

Naast het werk voor Femma (dat vaak niet als werken voelt), thuis, de kindjes, ...  heb ik zelfs weer wat tijd voor mezelf gevonden.  Tijd voor mezelf en m'n naaimachien, om precies te zijn.  

Misschien ben ik me gewoon meer bewust geworden van mijn 'tijd' sinds ik mama ben geworden in november 2005, ik weet het niet... 

Ik sakker ook wel eens dat ik geen tijd heb, dat het te druk is, dat ik moe ben, ...  en toch als ze me vragen of ik gelukkig ben met m'n 'tijd', dan zeg ik zeker:  JA!

En ik wens voor jou hetzelfde!